NTS 20197987 Therapeutische behandeling van chronische nierziekte.

Chronische nierziekte wordt gekenmerkt door littekenvorming (fibrose) in de nier. Deze fibrose kan het gevolg zijn van diverse onderliggende nierziekten en zorgt voor een progressieve afname van nierfunctie. Met behulp van medicatie en het aanpassen van het dieet wordt geprobeerd progressie van de fibrose te verminderen, echter is dit niet voldoende om de afname van nierfunctie te stoppen.

 Op termijn is vaak nierfunctie vervangende therapie nodig, zoals dialyse of een niertransplantatie. Dialyse gaat gepaard met verlies van kwaliteit van leven en met verhoogde kans op sterfte. Donor nieren zijn schaars en gaan niet eindeloos mee. Het is dus belangrijk om ervoor te zorgen dat nierschade niet ontstaat of dat het teruglopen van de nierfunctie heel langzaam gaat. Ons doel is om meer inzicht te krijgen in het proces van nierfibrose en veelbelovende middelen te onderzoeken op hun potentie in voorkomen of het stoppen van de progressie van nierschade en fibrose. Het blijkt dat beschadigde nieren veel verouderde cellen bevatten die
schadelijke, fibrose veroorzakende stoffen uitscheiden. Een klasse van medicijnen waar meer en meer aandacht naar gaat zijn de senolytica. Dit zijn medicijnen die verouderde ‘slechte’ cellen gecontroleerd laten doodgaan waardoor zij niet meer in de weg zitten. Ook zullen zij dan geen schadelijke stoffen meer kunnen produceren. Of deze klasse van medicijnen werkt rondom nierschade is echter nooit volledig onderzocht.

Wij hebben als doel om een aantal van deze veelbelovende medicijnen in
muismodellen voor nierschade te testen. Dit kan een grote impact voor
nierpatiënten hebben. Enkele van deze medicijnen worden als chemotherapie
toegepast in de behandeling van kanker. Hieruit blijkt dat er bijwerkingen
kunnen optreden. Om deze reden willen wij ook gaan kijken naar de juiste
dosering en methoden om het medicijn gericht naar de nier te laten gaan.