NTS 20198666 DNA schade en herstel tijdens de winterslaap in eikelmuizen
Tijdens winterslaap gaan dieren door extreme veranderingen in lichaamstemperatuur. Hierbij worden periodes met koude lichaamstemperaturen(tot 0⁰C) afgewisseld met 8-16 uur durende periodes van warme lichaamstemperaturen(37⁰C). Deze extreme schommelingen in lichaamstemperatuur zouden mogelijk leiden tot DNA schade en formatie van kankers. Echter winterslapers leven langer dan verwacht, daarom kunnen wij veel van hen leren als het gaat om het oplossen of vermijden van schade na koelen en verwarmen. Tijdens orgaantransplantatie wordt gebruik gemaakt van het koelen en opwarmen van het orgaan waarbij schade ontstaat, winterslapers zijn geadapteerd aan deze schommeling in temperatuur en hebben een manier gevonden om hiermee om te gaan.
In dit onderzoek focussen we op schade aan het DNA tijdens de veranderingen in lichaamstemperatuur tijdens winterslaap. Schade aan het DNA is een oorzaak voor veroudering en het ontwikkelen van kankers, winterslapers lijken hier een passend antwoord op te hebben gevonden en zijn dus een uitzonderlijk diermodel om deze vraagstukken in te onderzoeken. Wij verwachten dat dit onderzoek bij kan dragen aan
inzichten in de effecten van metabolisme op DNA stabiliteit tijdens winterslaap. Op de lange termijn verwachten we dat dit onderzoek ook kan bijdragen aan inzichten voor kanker en orgaantransplantatie-onderzoek.
In dit onderzoek wordt gewerkt met Eikelmuizen.