NTS 20198766 Onderzoek naar de rol van glucocorticoiden signalering bij spiermassaverlies ten gevolge van longaanvallen bij COPD.

Longaanvallen (exacerbaties) bij chronisch obstructieve longziekten (COPD, waaronder longemfyseem) zijn acute opflakkeringen van de ziekte, die vaak vergezeld gaan met een longontsteking. Spiermassaverlies draagt in sterke mate bij aan de ziektelast en dodelijke afloop bij COPD, en is gerelateerd aan de frequentie en ernst van deze longaanvallen.

De samenhang tussen longontsteking en spiermassaverlies tijdens en na longaanvallen is nog niet opgehelderd, waardoor er nog geen goede behandeling ter voorkoming of vermindering van spierzwakte mogelijk is bij COPD. Ontstekingsreacties leiden tot de lichaamseigen aanmaak van het stresshormoon (glucocorticoïd) cortisol, dat een ontstekingsremmende werking heeft.

Om deze reden worden ook synthetische glucocorticoïden toegediend aan COPD patiënten tijdens een longaanval. Van glucocorticoïden is echter ook bekend dat ze spiermassaverlies kunnen veroorzaken. In dit project wordt onderzocht in welke mate en via welk mechanisme lichaamseigen glucocorticoïden verantwoordelijk zijn voor spiermassaverlies, en of dit te voorkomen is met medicijnen. Hiertoe wordt gebruik gemaakt van muizen met longemfyseemwaarin longaanvallen worden nabootst die spiermassaverlies opwekken.

Gewichtsverlies en verlies van spiermassa (spieratrofie) komt vaak voor bij COPD (20-40% van de patiënten afhankelijk van het stadium van de ziekte). Spiermassaverlies draagt, onafhankelijk van de longfunctie, in belangrijke mate bij tot de ziektelast voor zowel patiënt als maatschappij, door beperking van de inspanningscapaciteit, en verhoogt de kans op acute ziekenhuisopnames. Daarnaast lopen COPD patiënten met spiermassaverlies een verhoogd risico op vroegtijdig overlijden. Daarom is behoud van spiermassa een belangrijk doel bij de behandeling van deze ziekte om levenskwaliteit en overlevingskansen te verbeteren. Specifiek interventies gericht op het voorkomen of herstellen van spiermassaverlies na longaanvallen zijn echter nog niet beschikbaar. Een beter begrip van de rol van glucocorticoïden in spiermassaverlies bij longaanvallen in COPD zoals beoogd in dit onderzoek kan daarom bijdragen aan de ontwikkeling van een verbeterde behandeling.

In dit onderzoek wordt gewerkt met muizen.