NTS 20198832 De eigenschappen van T-cel activatie na vaccinatie

Kanker is momenteel de voornaamste doodsoorzaak binnen de Westerse wereld. Veel van de huidige therapieën tegen kanker werken slechts matig levensverlengend en geven heel veel bijwerkingen. Eén van de meest hoopgevende ontwikkelingen in de strijd tegen kanker is het inzetten van het immuunsysteem van de patiënt zelf om de tumor te doden. Het immuunsysteem moet dan heel selectief tegen de tumor aangezet worden. Recentelijk is aangetoond dat het mogelijk is door middel van een vaccinatie deze anti-tumor respons te activeren (tot nu toe alleen geslaagd bij melanoma). Door fundamenteel onderzoek naar de werking van vaccins op het immuunsysteem willen we meer inzicht en aanknopingspunten voor succesvolle vaccins tegen kanker verkrijgen. Een belangrijk celtype in immuuntherapieën is de T-cel. Deze cellen kunnen kankercellen direct kapot maken. Ze moeten hier echter wel voor geactiveerd worden door het vaccin, maar het gecontroleerd activeren van deze cellen is momenteel erg moeilijk. Er is nieuwe fundamentele kennis over de
onderliggende processen nodig om zo T-cel activatie beter en preciezer in te
kunnen zetten voor verschillende soorten kanker.

Het doel van dit onderzoek is om chemische verbindingen te gebruiken om de T-cel activatie aan te kunnen zetten op het moment en de locatie die wij zelf bepalen om zo dit activatie proces te kunnen bestuderen en vaccins te verbeteren. Als eerste, willen we in vivo de route volgen die deze vaccins nemen en dit correleren aan het succes van het vaccin. Ten tweede willen wij te weten komen hoe snel de activatieprocessen beginnen, en hoe lang deze duren voor verschillende soorten vaccins. Zo willen we kijken of een lange, dan wel korte, activatieduur een sterkere T-celactivatie geeft.