NTS 202010706 Winterslaap – welke mechanismen onderdrukken de stofwisseling en beschermen organen?
Winterslaap wordt gekenmerkt door een sterke verlaging van de stofwisseling en lichaamstemperatuur, zonder dat er schade aan organen optreedt. De mechanismen die gebruikt worden om in winterslaap te gaan zijn onbekend. Hetzelfde geldt voor de mechanismen die het dier beschermen tegen orgaanschade. Inzicht in deze fundamentele mechanismen opent de weg naar toepassing daarvan in de mens, met toepassingen in b.v. transplantatie, acute zorg en zorg voor zeer zieke patiënten. Doel van dit project is deze mechanismen te ontrafelen. Daarvoor wordt de muis gebruikt. Enerzijds is de muis in staat tot (dagelijkse) winterslaap, anderzijds biedt de muis de beste wetenschappelijke gereedschapskist om zulke mechanismen te identificeren. Ook zijn specifieke muisstammen beschikbaar om mechanismen te verifiëren. In het project vergelijken we 2 types winterslaap in de muis, opgewekt door een periode van volledig vasten, of door een sterk energie-beperkt dieet. Als eerste worden beide types winterslaap uitgebreid gekarakteriseerd. De mogelijke mechanismen die daar ontdekt worden, worden vervolgens onderzocht in specifieke muizenstammen en/of door toediening van bepaalde farmaca. Tenslotte onderzoeken we of het mogelijk is een muizenstam te kweken die een verhoogde neiging heeft om in winterslaap te gaan.
Fundamenteel inzicht in mechanismen van winterslaap en orgaanbescherming. Het ontdekken van targets voor geneesmiddelontwikkeling.
In dit onderzoek wordt gewerkt met muizen.