NTS 20186844 De preventie en behandeling van spierafbraak.
Verlies van spierkracht en -massa (spieratrofie) kan het gevolg zijn van tijdelijke onbeweeglijkheid, bv na een botbreuk (1), maar het kan ook optreden bij chronische ziekten (dan cachexia genaamd) (2) of door veroudering (dan sarcopenie genaamd) (3) en is een fundamentele oorzaak van verminderde beweeglijkheid en algehele functionele achteruitgang. Als gevolg van de vergrijzing in Nederland en vele maatschappijen wereldwijd, vormt het verlies van spierkracht en massa een groeiend probleem voor de volksgezondheid met een hoge impact op de kosten van de gezondheidszorg. De realisering van werkzame interventies gericht op behoud of herstel van spierfunctie is daarom een medische en maatschappelijke uitdaging geworden. Spiergezondheid is de belangrijkste voorwaarde voor zelfredzaamheid bij patiënten en ouderen, en bepaalt in hoge mate onze kwaliteit van leven.
De dierstudies die wij uitvoeren, zullen een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van therapieën voor het voorkomen en herstel van alle drie de vormen van spieratrofie en bieden inzicht in de onderliggende overlappende mechanismes. Dit doen we door de werking van nieuwe therapieën te testen in muizen die veel overeenkomsten vertonen met de spierafbraak zoals die bij de mens voorkomt. De therapieën die na toediening aan de dieren een verbetering op spierfunctie laten zien, zijn potentiële kandidaten voor verdere ontwikkeling naar toepassing in de mens. Het ontwikkelen van nieuwe inzichten in de onderliggende mechanismen van het ontstaan van spierafbraak zal daarnaast ook bijdragen tot de algemene kennis hierover.
In dit onderzoek werken we met muizen.