NTS 20198905 De combinatie van nieuwe, doelgerichte kankermedicijnen en remmers van DNA-herstel ter verbetering van bestaande kankertherapieën

In veel soorten kanker is er sprake van hypoxie, wat wil zeggen dat er in deze tumoren te weinig zuurstof aanwezig is. Hypoxie is slecht voor de patiënt, omdat het er niet alleen voor zorgt dat de kanker agressiever wordt, maar ook dat behandelingen zoals bestraling en chemotherapie minder goed werken. Het doelgericht aanvallen van de hypoxische gebieden in de tumor is dus een veelbelovende aanpak om de werking van bestaande kankertherapieën te verbeteren en de overlevingskansen van de patiënt te verhogen.

Samen met experts in het gebied van scheikunde en het uitvoeren van klinische studies hebben we geneesmiddelen ontwikkeld die we hypoxie-geactiveerde geneesmiddelen, of HAPs, noemen. Deze HAPs worden enkel en alleen actief in de hypoxische gebieden van de tumor, waar ze doelgericht enkel de hypoxische kankercellen, maar niet de gezonde cellen, doden door het DNA aan te vallen.

De kankercellen kunnen soms echter deze schade in het DNA repareren waardoor ze toch overleven. In deze projectaanvraag willen wij concreet onderzoeken hoe kankercellen dit doen, en hoe we dit kunnen voorkomen. De eerste labresultaten hiernaar zijn al veelbelovend. Toch is verder onderzoek in proefdieren noodzakelijk voor we HAPs kunnen gebruiken om patiënten te behandelen.

Het onderzoek in deze projectaanvraag is kort samengevat in de volgende doelstellingen:

1.1 Het identificeren van de DNA-herstelprocessen die de effectiviteit van HAP-behandeling beïnvloeden
1.2 Het identificeren van biomarkers die de effectiviteit van HAP-behandeling kunnen voorspellen
2 Het combineren van HAPs en remmers van DNA-herstelprocessen ter verbetering van bestaande kankertherapieën

Op basis van onze eigen resultaten, samen met al gepubliceerde data van anderen, kunnen we de principes van de drie V’s toepassen op de bovengenoemde doelstellingen. Waar gepast en mogelijk, geven we duidelijke go/no-go beslismomenten aan.

Met dit onderzoek verwachten we de volgende resultaten te bereiken:

  • Het identificeren van DNA-herstelprocessen die de effectiviteit vanHAP-behandeling beïnvloeden.
  • Identificatie van biomarkers met betrekking tot DNA-herstel die deeffectiviteit van HAP-behandeling kunnen voorspellen. Realisatie vandit doel staat ons toe om, in een later stadium, patiënten te selecterendie het meeste baat hebben bij behandeling met HAPs.
  • Het vinden van de juiste combinatie van HAP's en remmers van DNA herstelprocessen ter verbetering van bestaande kankertherapieën.

In dit onderzoek wordt gewerkt met muizen.