NTS 20185584 Het effect van fytase enzymen bij pluimvee

Fosfor (P) is een zeer belangrijk mineraal in pluimveevoeding en is ondermeer betrokken bij botvorming, eiwitaanzet en de productie en samenstelling van eieren. Echter, de meeste P in granen en zaden is aanwezig in de vorm van fytaat dat niet direct beschikbaar is voor pluimvee. Hierdoor blijft P nagenoeg geheel onbenut en wordt het grotendeels via mest uitgescheiden in het milieu. Om P in voer toch te kunnen benutten zijn enzymen (fytases) nodig die het P beschikbaar kunnen maken. Door toevoeging van deze fytases aan veevoeding is meer fosfaat beschikbaar voor het dier, hoeft er minder anorganisch fosfaat te worden toegevoegd aan het voer en komen minder fosfaten via de mest in het milieu terecht. Er zijn veel verschillende fytases op de markt met grote verschillen in effectiviteit. De effectiviteit van fytase hangt af van verschillende factoren, zoals de optimale zuurgraad waarbij de fytase werkzaam is in het maagdarmkanaal van de kip. In het project wordt de effectiviteit van verschillende fytase-enzymen en/of tolerantie op verschillende doseringen met als doel de beschikbaarheid van fosfor te verbeteren onderzocht. Dit kan o.a. gemeten worden door P in darmmateriaal of mest te meten en door het asgehalte in botten te onderzoeken. Nieuw ontwikkelde fytases moeten eerst beoordeeld worden op hun effectiviteit en veiligheid voor het doeldier, voordat ze mogen worden gebruikt in de praktijk. De European Food Safety Authority (EFSA) is de organisatie die deze beoordeling uitvoert. Degene die het additief wil laten registreren, moet een dossier aanleveren aan EFSA met daarin de resultaten van een aantal dierproeven, die de effectiviteit en veiligheid van het additief aantonen. Het uitvoeren van deze proeven is een wettelijke eis. Daarnaast worden onderzoeksresultaten binnen dit project benut voor de ontwikkeling van een in-vitro-model voor het testen van fytase, zodat het aantal proefdieren voor fytaseonderzoek in de toekomst misschien verminderd kan worden.